Bamboo tattoo, bushbush & airconditioning

Er is alweer veel gebeurd sinds m'n vorige update! Laat ik maar beginnen bij.. woensdagavond.

Ik liep al langer rond met het idee om een tattoo te nemen, alleen was dit meer een idee voor 'ooit', en niet per se nu of binnenkort. Maar sinds ik op Koh Tao ben werd dit idee eigenlijk steeds serieuzer en begon ik me er meer in te verdiepen. Ik besloot dat ik er een wilde, maar dan wel iets wat ergens symbool voor staat of wat veel voor mij betekent. Dus ik ben gaan nadenken over wat ik precies wilde, en ik kwam al gauw bij een woord in het Thais. Mijn plan was om pas m'n laatste dag in Thailand (in Bangkok) een 'normale' tattoo te laten zetten, totdat iemand hier mij aanraadde om een zogenaamde 'bamboo tattoo' te nemen. Zo'n tattoo heeft veel voordelen (voor toeristen): je kan meteen in de zon, in het water, het geneest sneller en het doet over het algemeen minder pijn (al ligt het wel aan de plek op je lichaam natuurlijk). Het heet een bamboo tattoo omdat de stok (lijkt op een eetstokje eigenlijk..) van bamboo is gemaakt, met een naald eraan die lijkt op een vulpen. In plaats van 'snijden' in de huid zoals bij een machine tattoo, worden er steeds gaatjes in de huid geprikt en daar komt de inkt dan terecht.

Omdat ik mezelf nogal snel laat beinvloeden door anderen, heb ik maar weinig mensen verteld dat ik een tattoo wilde laten zetten. Ik denk dat de meeste mensen wel weten dat ik nogal snel twijfel, en dat was nu dus ook het geval. Zodra het een serieus idee was en ik zeker wist dat ik een bamboo tattoo ging laten zetten, begon ik te twijfelen over de plek en het ontwerp. Welk woord? Welk symbool? Pols? Enkel? Schouder? Na lang twijfelen besloot ik dat ik het woord 'droom' in het Thais op mijn linkerpols wilde. Droom in de zin van 'durf te dromen', niet dromen in je slaap ;) Zo gezegd, zo gedaan.

Ik had een soort van afspraak om 16:00 op donderdag (we zijn inmiddels bij D-Day gekomen, want zo voelde het wel hahaha) bij de bamboe-man, zo noem ik hem maar even. Alleen meneer ging even een dutje doen, dus ik kon of wachten of naar een collega tattooshop. Ik wilde hem gewoon op dat moment laten zetten. Ik ken mezelf wel langer dan vandaag, van uitstel komt afstel.. dus ik ging (met een paar mensen van het resort) naar de andere tattooshop, legde uit wat ik wilde en ja.. toen vond ik het stiekem wel heel eng. De pijn viel me uiteindelijk mee, al doet het best wel pijn als de naald lang op een plek wordt geprikt. Maar het resultaat is super mooi en ik ben er echt heel blij mee! Inmiddels zit hij er al 5 dagen op en mag ik morgen stoppen met vaseline smeren en kan ik weer zeep/shampoo etc gebruiken :)

Donderdagmiddag ging Marlou weer terug naar Bangkok/Nederland, ontzettend jammer maar we hebben een leuke week gehad! We zijn allebei weer een stuk wijzer geworden over van alles en eh.. nog heel veel meer haha :)

Vrijdag was een relaxte dag, in de avond was er weer een Muay Thai gevecht. Ik had m'n camera weer mee, en dit keer wilde ik heel graag vlakbij de ring staan, om zo close-ups te kunnen maken. Ik wist niet of dit mocht, maar zodra ik daar aan kwam lopen met m'n camera, lieten alle Thaise mannetjes me door met een glimlach, elkaar opzij-duwend zodat ik genoeg ruimte had haha :) Het was heel vet om van dichtbij die gevechten te zien en er zitten zeker een paar goede foto's bij!

Zaterdagochtend kwam Mark aan met de boot, en we zijn die dag meteen fanatiek gaan wandelen naar de oostkust van het eiland (7 km) door de bushbush. Het eiland is niet plat, je gaat steil omhoog, steil omlaag, bochten, grindpaadjes etc etc. Uiteindelijk kwamen we bij een verlaten strand met een vernield resort vlakbij. Achteraf bleek dat er in 2011 een zware storm is geweest in Koh Tao, waarbij dat resort dus compleet verwoest werd. Wij dachten dat het gewoon weinig toeristen trok, maar het kwam dus door de storm. Iemand vertelde me dat er ipv 100 m regenl in de hele maand, 1100 ml in 24 uur viel! Het zag er best spooky uit, deed me denken aan de film Tsjernobyl Diaries, mocht iemand die gezien hebben.. nouja, doet er verder niet toe. Wij hadden ons avontuur voor die dag weer gehad! Verder hebben we ons die dag aangemeld voor de PADI Open Water Course, duurt ongeveer 4 dagen en dan heb je je officiele duikbrevet :)

Nou, en dat hebben we zondag geweten! Overdag was relaxed op het strand liggen, maar 's avonds kregen we een video te zien (bijna 2 uur allemaal informatie over duiken) EN kregen we ons boek: of we die avond nog 175 bladzijden + opdrachten konden maken.. want maandagochtend zouden we om 08:00u in het zwembad gaan oefenen! Dus wij hebben gisteravond tot laat zitten leren, net alsof we voor een tentamen moesten leren (en dat terwijl we een jaar geen school wilden.. :P). Maaaar vanochtend hebben we dus meteen onze skills geoefend in het zwembad, dat was echt heel gaaf om te doen! Onder water ademen, 'zweven' in het water, noodsituaties oefenen.. heel mooie ervaring! Om 14:00u hadden we eindelijk pauze, maar en uur later gingen we weer fijn aan de theorie :") Zometeen moeten we nog 1 hoofdstuk doornemen en dan morgenochtend krijgen we ons 'examen'. En in de middag gaan we onze eerste duik in de zee doen! Ik heb er heel veel zin in, al is het ook best wel spannend. Volgens mij gaan we 6 tot 10 meter, op zich niet zo heel diep voor duiken, maar alsnog dieper dan ik ooit ben gegaan :)

Verder... leek het me nog wel leuk om wat eigenaardigheden van het leven hier op Koh Tao/in Thailand te vertellen.

- De toeristen: er zijn hier OVERAL Engelsen en Australiers. Vooral die laatste zijn erg eh, aanwezig. Je hoort het accent overal, en veel mannen zitten onder de tattoos en gebruiken volgens mij anabolen, want ze zijn enorm gespierd (niet mooi meer, vind ik).
- De Thai: ik begrijp niet waarom, maar de Thai hebben de ranzige gewoonte om in het openbaar te rochelen en dan op de grond te spugen, liefst zo langzaam mogelijk (en dan nog kijken naar hun mooie rochel). Ook net nog, een meisje rochelt en spuugt voor m'n neus en kijkt er tevreden naar. Zo apart, het is een preuts en beleef volk, maar dit doen ze zonder schaamte!
- Het resort: het Simple Life Resort waar wij verblijven is echt super. We hebben gewoon AIRCONDITIONG in onze kamer, dat heb ik enorm gemist de afgelopen 4 weken! Airco hebben ze in principe overal wel, maar niet op de plaatsen waar ik tot nu toe heb geslapen. Maar nu dus wel, en het is heerlijk :) Het restaurant is super, ik ben (en Mark nu ook) zowat vaste klant haha. De medewerkers zijn ontzettend vriendelijk en super beleefd. Dat zijn de Thai sowieso, stuk beter dan Europeanen. Alleen al het gebaar dat ze maken als ze elkaar begroeten: Handpalmen tegen elkaar, vingers omhoog wijzend, handen op keelhoogte en dan ligt buigen met je hoofd. Het heeft iets heel vriendelijks en het laat respect zien, zouden we ook eens in Nederland moeten doen :)
-De straathonden: in principe doen ze hier niks, maar toen ik daarnet ergens heen liep, kwam er opeens een hond op me af die me zomaar in m'n been beet! Gelukkig beet hij niet door, maar ik schrok me dood! Ik zag het ook helemaal niet aankomen, anders had ik nog wel een geluid kunnen maken of met m'n tas kunnen slaan ofzo, maar het kwam totaal onverwachts. Nouja, oppassen dus.

Ik ga zo maar eens wat eten, en dan lekker een voetmassage nemen (die massages hier zijn ZO goed...zucht). Nog even een hoofdstuk over duiken er door heen knallen en dan naar bed!

Liefs